Bij de accommodatie in Tefia had ik gisteren Marco ontmoet. Een man uit Italie. Hij viel me al op omdat ik hem zag hardlopen tussen het gesteente door. En zoals altijd, kijkt een hardloper naar een hardloper! Carla, de eigenaresse in Tefia, vertelde tegen mij dat er een nieuwe gast kwam. Een Italiaanse man. Laat dat nou net de hardlopende man zijn! We raakten meteen aan de praat en hebben eigenlijk de hele avond gekletst over van alles. Ik had al meteen het gevoel dat ik met een aardige man te maken had.
Vandaag moest ik afscheid nemen van Carla, ze vroeg me de gegevens van mijn reisorganisatie, omdat ze mijn reizen via haar netwerk in Italie wil laten lopen. In Italie leven veel mensen die van wandelen/hiken houden. Dit had ik ook al ervaren op de Camino Santiago. We gaan internationaal haha…
Vanmorgen bedacht ik me wat ik vandaag ging doen. Ik had Eva Walder gesproken om misschien een vulkaan te beklimmen samen met haar zus. En omdat ik tijd had, zou het misschien leuk om dat vandaag te doen. Ik vroeg aan Marco of hij zin had om mee te gaan. Dat wilde hij heel graag. En dan heb je plotseling een dag met allemaal vreemden van elkaar, maar toch super gezellig was.
Eva en haar zus komen zo vaak op dit eiland, ze weten alles over de vulkanen, en vertelden allebei honderduit over elke steen en berg. Eva is 70 jaar jong, haar zus Gertude iets jonger. Maar wat een sterke dames. Terwijl ik af en toe moeite had om af te dalen, gingen die ze allebei als twee jonge geiten naar boven en beneden. Chapeau! Marco was nog nooit op Fuerteventura geweest, en hij genoot volop van de twee dames die vele verhalen vertelden.
Eva heeft haar man vroeg verloren, Gertude is een vrijgezelle vrouw, en samen reizen ze heel wat af, Eva veel op Fuerteventura, Gertude over de hele wereld! Na de wandeling hebben we afscheid genomen van de twee dames en ben ik met Marco naar El Cotillo gereden. Een klein vissersdorpje in het noordwesten van het eiland. Al kletsend roept er iemand mijn naam als we in Cortillo rondlopen. Eva! Hoe toevallig weer. Ze heeft in El Cotillo haar verblijf samen met Gertude, en weer raken we met zijn vieren aan de klets.
Nu werd het wat haasten voor mij want ik moest de boot halen, en ik heb nog afgesproken met de Michel (de Belg). De man van alle maps en vooral de eigenaar van het boekje, “The spirit of Fuerteventura.”
We zijn aan het aftasten wat we voor elkaar kunnen doen. Volgende week ga ik misschien op zoek naar de prehistorische tekens samen met hem en zijn hond. Wordt vervolgd! Voor nu wacht mijn boot om naar Lanzarote te gaan, waar ik verblijf bij Heidi. een Rural huis waar we met de wandeltocht ook verblijven.
