Het piepkleine plaatsje bij El Cotillo, heeft een geit! Hoe kan dit kleine plaatsje dit verdiend hebben?
El Roque was in de 17-18e eeuw de residentie van de plaatselijke vissers, die zich hier verstopten voor de piratenaanvallen. Tot 1899 werd het “San Antonio” genoemd, volgens een kaart uit die tijd. El Roque is nu een slaperig plaatsje.
De eerste vermeldingen van El Cotillo dateren uit de zeventiende eeuw, toen het bekend stond als een vissersgemeenschap. Het was gevestigd in een gebied waar schepen aanlegden, genaamd “Puerto del Roque”. De eilandraad van Fuerteventura vestigde in datzelfde gebied de zogeheten “Casa del Puerto del Tostón”, wat een van de havens van de handelsroute tussen Madeira en Fuerteventura werd. Sinds het midden van de twintigste eeuw wordt het dorpje “El Cotillo” genoemd. In de loop van tijd nam het commercieel belang van de haven af en het dunbevolkte dorpje was economisch gezien volledig afhankelijk van de visserij.
EEN VAN DE EIGEN WANDELINGEN:
Wat begon als een saaie wandeling waarbij we na 3 km de moed op gaven om verder te lopen vanwege saaiheid, is uiteindelijk een zware gevaarlijke hiking geworden vol met gevaar voor eigen leven. Houd je van avontuur en ben je niet zo bang aangelegd, dan is dit de moeite waard. Voor mij persoonlijk een van de mooiste tochten. De tocht was 5 km ongeveer tot aan een oud majoreros dorp aan de westkust van het eiland, schiereiland Jandía. Op de gps was te zien dat er langs de kust een pad liep, en ik stelde voor de route uit te breiden langs de kust af en een stuk Noordelijker weer naar de Oostkust te lopen. Nou dat hebben we geweten! Wat een spectaculaire tocht was dit. Heb je last van hoogtevrees dan zou ik dit niet gaan lopen. Ik heb de mijne wat overwonnen zolang ik de focus op het pad houd en niet naar beneden in de kolkende zee kijk. Omdat de stranden bijna onbegaanbaar zijn kwamen we op een strand uit waar waarschijnlijk de inhoud van een gezonken boot ligt en een hele hoop plastic uit de zee. Heel triest om dit allemaal te zien, en dat het niet opgeruimd wordt. Uiteindelijk waren we net voor donker terug, een tocht van 17 km met veel uitdaging erin. Vandaag is het zondag en hoe fijn is het dan dat we aan de zee staan en lekker buiten kunnen zitten werken in een warm klimaat!
