Poeh vandaag was het extreem koud weer. Er is vannacht heel veel regen gevallen. De temperatuur kwam in de zon niet hoger dan 17 gr. Je beseft met dit soort dagen dan ook dat alles op dit eiland is ingesteld op het buitenleven. Gelukkig had ik wat te werken en had ik een afspraak met een accomodatie.

Mijn website is nu volledig online. De accommodaties zijn bijna allemaal geboekt. Tijd voor rust! Maar de rust zorgt ervoor dat ik nu in een andere fase beland ben, een soort onrust. De reizen moeten gevuld worden, en dat is best spannend voor mij. Ik besef dat de feestdagen eraan komen. Iedereen is bezig met de boodschappen, cadeau’s en familiebezoekjes. Voor mij valt er nu een gaatje, alles is klaar en ik moet gaan afwachten.

Vandaag heb ik een stuk gelezen over een vrouw uit Holland die altijd alleen reist. Ze is nu in India en heeft veel geleert over de momentjes van de dag. Leren deze momenten in je op te nemen, en bewust te zijn, om meteen daarna herinneringen te laten worden. Ikzelf probeer zoveel mogelijk stil te staan bij deze “momenten”. De wandeltochten die ik organiseer is een tocht waar ik jullie bewust wil laten zijn van al deze momenten van stilstaan! Afgelopen jaar is er veel gebeurd met mij. Veel Ups en Downs. Maar uit alle negatieve dingen heb ik iets positiefs weten te halen. En kijk waar ik nu sta! Sommige mensen weten waar ik vandaan ben gekomen, en zien ook wat ik weer heb bereikt. Vanmorgen heb ik een Skype gesprek gehad met Edith, mijn begeleidster, die mij op het rechte vertrouwde pad probeert te houden. Vertrouwen in mezelf is na een lange periode, van ziekte en werk moeilijk vast te houden. Geloven in mezelf vind ik moeilijk……. maar toch probeer ik de positieve gedachte vast te houden.

“Sluit je dag met af met je eigen positief momentje van de dag!”