GR131 La PalmaDoor Jeanne

Doordat onze site problemen gaf en de blogberichten verwijderd zijn, is dit een totaal verslag. De meesten hebben ons verhaal gelezen,!

Dag 2:
Wat ik zelf dacht, zoals ik de route op kaart zag, was dat de tweede dag een beetje vlak was. Maar helaas was dat niet zo. Extreme hoogteverschillen! Nadat we de tent ingepakt hadden zijn we meteen weer gaan klimmen om naar ons waterpunt te gaan. Water dat niet drinkbaar is! Hiervoor hebben we kleine pilletjes die het water veilig drinkbaar maken. Welliswaar heb je een chemische smaak, maar drinkbaar. Spectaculaire uitzichten krijg je als beloning. Waar we de eerste dag nog wat beschut onder de bomen door liepen, was er vandaag totaal geen beschutting! Boven de boomgrens, over de kale vulkaanrand en in de brandende zon was het erg afzien tot we bij de boshut aankwamen. Deze hut stond daar verlaten en er was niemand. Alleen wij……. Heerlijk! Een huisje ‘Refugio De los Roques’ op een rots op 2050 meter hoogte met een fenomenaal uitzicht. Met een tafel en bank, stapelbedden en een kraantje waar fris regenwater uit komt. We konden ons wassen, wat kleding wassen en onze watervoorraad bijvullen. Eten deden we uit een maaltijdzakje dat we gekregen hebben in een outdoorzaak hier op het eiland. We hadden in deze hut ook echt het gevoel alsof we in een vakantiehuisje zaten… haha maar nu kostte het niets.

.

Dag 3:
Veel te laat werden we wakker om de derde dag op tijd te voltooien. Deze dag liepen we over de rug van “El Cumbre”. Een lange tocht met wederom veel hoogtemeters. We probeerden zover mogelijk te geraken om de laatste dag wat gemakkelijker te maken. Zo liepen we Refugio El Pilar voorbij waar veel gekampeerd wordt. Ook kun je hier gebruik maken van de Refugio (blokhut). Wij wilden nog wat verder lopen zodat we net onder de top van de vulkanen uitkwamen. Het klimmen brak ons allebei op. De zware rugzak met het vele water, de pijntjes in de schouders en de rug, de brandende zon, en het minimale eten zorgden ervoor dat we doodmoe in een dennenbos ons tentje op gingen zetten. We moesten de laatste maaltijd delen, en drinken van dat vieze water met die chemische smaak. Nog voor de zon onder ging lagen we al plat en dachten we aan dat lekkere koud biertje dat we de volgende dag aan het einde van de tocht welverdiend zouden drinken!

Dag 4:
Yessss…..de laatste dag. Nooit eerder in mijn tochten heb ik zo verlangd naar het einde. Ik was al vroeg wakker en wilde zo snel mogelijk vertrekken om de laatste hoogtemeters te maken naar de vulkanen om daarna aan de afdaling te beginnen. Ondanks de zware dagen was dit voor mij toch wel de mooiste dag. De vulkanen zijn echt prachtig mooi om te zien. Geen toerisme zoals op Lanzarote maar helemaal puur natuur! De afdaling was stijl maar goed te doen, en we slingerden tussen deze vulkanen naar beneden om voor het eerst sinds het begin weer in de ‘bewoonde wereld’ aan te komen, waar een ijskoud biertje stond te wachten.

De conclusie over deze zware tocht!

Ik heb besloten dat deze tocht niet wordt aangeboden als groepsreis. Daar is deze tocht te extreem en te zwaar voor. Je moet als groep kunnen genieten van alles.  Ook wil ik het niet op mijn geweten hebben dat er iets gebeurd. Mensen moeten topfit zijn en niets mankeren. Wel ga ik deze reis als individueel aanbieden, zodat iedereen zelf verantwoordelijk gaat zijn over de GR131.
La Palma is een wandeleiland en dit gaan we ook doen met een groepsreis. Een leuke 8 daagse reis met mooie wandelingen, maar ook leuke activiteiten en supermooie overnachtingen hier op La Palma. Mochten er mensen zijn die toch geïnteresseerd zijn in de GR131 laat het ons dan weten. We maken dan gebruik van onze locale gids die deze reis gaat begeleiden.

Via deze GR131 zijn we in contact gekomen met Siepko en Marjan van La Palma Oceaanzicht. Een echtpaar wat hier al meer dan 20 jaar op het eiland leeft.