Vanmorgen was ik al vroeg op pad. 7.00uur om precies te zijn. Ik sliep in een oude school op een zaal met paters……

Dit was wel apart, de pater/priester was zijn volgelingen aan het overhoren voordat ze naar bed gingen. Vanmorgen om 5.00uur stonden ze op om weer te gaan lopen. Na het gesnurkt aangehoord te hebben van een jong meisje en het vertrek van de paters ben ik ook maar opgestaan, op zoek naar een koffietentje wat al vroeg open was.

Doordat ik steeds aan t lopen ben heb ik flink last van lage suikers, waardoor mijn alarm continue afgaat s’nachts!! Dextro moest eten en hopen dat het stabiliseert.Dus lopen zonder eten zit er helaas niet in.

Eenmaal onderweg kwam ik eindelijk op een mooi stukje natuur, wat voornamelijk bestaat uit visvangst. Dames in schortjes staan hun gevangen vis te verkopen aan de straatkant.

Ow ja en als je verkeerd loopt komt er meteen een mannetje of vrouwtje die je op het goede pad terug zet, met de woorden “bon Camino”

Na 15 km lopen voelde ik mijn voeten/rug/schenen en blaren. Ik besloot te stoppen bij de volgende herberg. Ik belde aan maar ze gingen pas om 15 uur open, terwijl ik om 11.00 al daar was. Gatver, moest ik mezelf met rugzak en al gaan vermaken. En daar had ik eigenlijk de puf niet meer voor.

Het was niet anders en om 15.00 zaten er al meerdere pelgrims te wachten tot ze naar binnen konden.

Eenmaal in de herberg ontmoet je dan veel pelgrims en iedereen is moe……. 22.00 uur s’avonds en iedereen ligt op bed?.