All the Secrets
Fuerteventura
Villa Winter
Ik, Jeanne, stik van de hoogtevrees, en dan voornamelijk bij afgronden. Elke keer weer ga ik deze uitdaging aan, en ik moet zeggen… Ik heb het nog steeds (HaHa). De weg er naar toe is eng, maar de terugweg nog veel enger en rijd ik zoveel mogelijk aan de andere kant van de weg. Maar het wordt uiteindelijk wel beloond!
Wat je ziet als je aankomt bij Cofete is één en al mystiek. De wolken hangen tegen de helling en raken de grond. Verschillende films en series zijn hier opgenomen, onlangs nog een nieuwe film met Angelina Jolie. Ook Exodus is hier opgenomen. Zie de trailer https://youtu.be/t-8YsulfxVI.
Als eerste reed ik hobbelend naar het huis van Gustav Winter. Het is een mysterie en blijft voor mij een mysterie. Degene die hier iets over wil lezen kan hier kijken.
Mijn kleine autootje had er veel moeite mee en sloeg regelmatig af door de bijna onbegaanbare weg. Toen ik bij het huis aankwam zag ik tot mijn verbazing dat het huis wordt bewoond. Een oudere man zit voor de ingang en er lopen wat honden rond. Zou dat hem zijn? Gustav? Op het eerste gezicht is het nog steeds bewoond en er zingen kanaries in hun kooi. Bizar dit!
Na wat rondlopen zag ik een deur met een klein museum. Zijn het spullen die hier gevonden zijn? Of zijn ze er geplaatst voor de mythe?
Er is een bestaande documentaire op History Channel genaamd Hunting Hitler. In deze documentaire hebben ze het over deze plek. In het kleine museumpje zijn wat dingetjes uit de oorlog te zien, zoals radio, kleding, foto’s, dingen van een onderzeeër. Er zijn feiten over deze mythe, verklaarbare verhalen. En toch? Ik denk dat het leuk is om deze mythe te behouden. Onzin of mythe?
De oude man met zijn honden zit nog steeds aan zijn ingang en heeft een klein geldkistje staan voor een kleine bijdrage. Ik besluit het hierbij te laten en ga naar het strand van Cofete om misschien iets te zien van de schildpadden.
Het strand is immens en zo ook de golven. De bewolking die op dit stuk blijft hangen maakt de plek erg mooi. Wat me opvalt is een begraafplaats midden op dit stukje strand. Er is hier verder niets dan een paar krotten waar wat bewakers van het Winterhuis wonen. Gedoogde huizen en mensen, zolang ze een oogje in het zeil houden.
De begraafplaats Cofete
Bizar… Je komt op het strand bij Cofete en plots zie je een soort van begraven begraafplaats! Kleine stapels rotsen en verweerde kruizen zijn bedekt met zand en markeren de laatste rustplaats van de lokale bevolking.
In de tijd van de tweede wereld oorlog was de lokale bevolking verplicht om de lijken van hun geliefden te begraven in de enige gemeenschappelijke grond die beschikbaar was, de kust! De laatste begrafenis was in 1956.
Films opgenomen op Fuerteventura
Fuerteventura biedt grote en kleine filmproducenten unieke landschappen en natuur die nergens anders te vinden zijn. Veel nationale en internationale filmregisseurs hebben op het eiland een hemelse plek ontdekt om hun films op te nemen. Lokale inwoners helpen hen locaties te vinden waar ze de visie van hun scripts kunnen nabootsen.
Steeds meer grote productiebedrijven profiteren van de prachtige omstandigheden die ze op dit eiland aantreffen om hun films met rust, mooi weer, comfortabele en moderne wegen met weinig verkeer te maken en zo hun tijd en budget optimaal te benutten.
Dit zijn enkele van de films die op Fuerteventura zijn gefilmd.
De weg der gevangenen
De Camino de los Presos, de weg der gevangenen
Dit is een uit kalkstenen blokken bestraatte weg die in 1946 / 47 in opdracht van Generaal Franco aangelegd werd waarvoor politieke gevangenen werden ingezet.
Deze weg voert langs de Westkust met het doel om een weg aan te leggen waardoor verplaatsing in noord / zuidelijke richting gemakkelijker zou worden. Vooral Gustav Winter was hierin geïnteresseerd en heeft hiertoe het initiatief genomen. De dwangarbeiders werden ondergebracht in een soort concentratiekamp in Tefía.
Het project was bijna voltooid, maar doordat de wind het pad regelmatig bedekte met een laag zand, werd het project niet afgemaakt, de weg nauwelijks gebruikt en dus ook niet meer onderhouden.
Op sommige plekken is de weg dan weer wel en dan weer niet door de wind blootgelegd. De weg laat zich het beste bekijken aan het eind van de Barranco Pecenescal. De route van de GR131 gaat vlakbij Pueblo del Mar voor een klein deel over het kalkstenen plaveisel. In Tefía bestaat het ‘kamp-gebouw’ nog steeds. Nu is er een jeugdherberg in gevestigd.
Zee afval & Plastic
Zee-afval en plastic worden door stromingen verzameld en op de mooiste verlaten strandjes achter gelaten. Niet alleen groot afval, maar ook minuscule plastic stukjes die in lijntjes door de zee op het strand ‘gekleurd’ zijn. Dit ‘geheim’ van Fuerteventura past hier zeker niet, maar het is de harde waarheid die toch onze aandacht nodig heeft. Al is het maar dat wij ons nog meer gewaar worden van onze vreselijke plastic nalatenschap die absoluut niet past in de ongerepte natuur en op verlaten stranden.
Meerdere keren per jaar worden de stranden met hulp van honderden vrijwilligers schoongemaakt, maar het is ‘dweilen met de kraan open’, want met elke storm wordt soms afval gebracht, en soms weer ‘opgehaald’.
Mocht je dit project willen steunen met een Donatie, dan kan het via onderstaande Doneer knop. Laat even een bericht achter voor welk project je doneert.
Turtles op Fuerteventura
In Morro Jable bevindt zich een Turtle Nursery. Door toedoen van de mens zijn zeeschildpadden een bedreigde diersoort. Zo worden ze geraakt door bootschroeven, raken ze verstrikt in vissersnetten, stikken ze door het inslikken van plastic en worden ze vergiftigd door afval dat gedumpt is in zee.
Mocht je dit project willen steunen met een Donatie, dan kan het via onderstaande Doneer knop. Laat even een bericht achter voor welk project je doneert.
De schildpadden hebben een hele nuttige rol in het ecosysteem. Zo eten ze sponsdieren die de koralen opeten, ze eten kwallen waardoor meer plankton overblijft voor de vissen en ze eten de ongewenste zwarte zee egels die weinig vijanden hebben.
Door wandelaars of vissers gevonden gewonde en getraumatiseerde zeeschildpadden, worden opgevangen en verzorgd in de Turtle Nursery. Eenmaal opgeknapt worden ze weer vrijgelaten in zee. En hier gebeurt meer…
In vroeger tijden legden schildpadden hun eieren op de stranden aan de westkust. Volwassen schildpadden zwemmen vaak duizenden kilometers terug naar hetzelfde strand waar ze zelf oorspronkelijk de zee zijn ingekropen, om daar hun eieren te leggen. Hoe ze dat kunnen weten is nog een waar mysterie!
De overheid is een project gestart om eieren van de Dikkopschildpad op het strand van Cofete in te graven. De eieren werden bewaakt en toen de kleine schildpadjes uit de eieren kropen richting zee, zijn ze verzameld en naar Morro Jable gebracht. Daar werden de babyschildpadjes verzorgd totdat ze groot genoeg waren om vrijgelaten te worden aan de westkust van Fuerteventura.
De Dikkopschildpad is een van de grootste zeeschildpaddensoorten en kan wel 160kg wegen. Het duurt jaren voordat de vrouwtjes zeeschildpadden zelf eieren kunnen leggen. Bij de vrijlating hebben een klein aantal schildpadden zendertjes meegekregen om zodoende meer informatie te verkregen over de leefwijze van de schildpadden. Tot 2018 zijn zo’n 1000 schildpadjes aan de westkust in zee vrijgelaten. Nu is het wachten totdat ze terugkomen…
Mocht je dit project willen steunen met een Donatie, dan kan het via onderstaande Doneer knop. Laat even een bericht achter voor welk project je doneert.
Wil je meehelpen? DONEER!
Met dank aan Sabine Kiesewein, de schrijfster van het boekje “Auf den Spuren der Fischer”.
