TJA………..
Tequise La Asomada,
Vannacht een lange slaapnacht gehad. Het was koud in Teguise, lag al heel vroeg in bed om wat warm te worden! Centrale verwarming kennen ze niet op Lanzarote. Na al die buien van de afgelopen dagen en koud weer, zou t vandaag beter moeten gaan, zeggen de voorspellingen. We namen afscheid van ons onderkomen, en gingen op weg met een dikke trui, aan de ene kant was het een beetje blauw in de lucht, aan de andere kant onheilspellende donkere wolken. Gaandeweg liepen we van de donkere lucht weg , en kwamen zelfs in een weertype wat normaal moet zijn. Ik had het heet met die trui zelfs! Maar we waren toch wat te optimistisch……na anderhalf uur kwam de eerste bui al…….gatvergatver………..
De route was niet al te steil en ondanks het buiig weer liepen we relaxt naar San Bartelome. Dat zou onze volgende stop zijn, maar we hadden besloten om deze dag toch door te lopen naar La Asomada. Zoals we hadden berekend, zou dit ongeveer 18 km zijn. Getraind als we zijn was dit te doen! Iets voor San Bartelome , kreeg Claudia zo’n last van haar voeten, dat ze niet meer verder kon op haar Hokas. Ze besloot nieuwe wandelschoenen te halen in San Bartelome, want daar hebben ze een winkel voor dit soort sporten! En zo gezegd, wij die winkel binnen, en Claudia slaagt gelijk in een paar North Face wandelschoenen, een paar sokken erbij en een Buffje….. ook ik slaag in een jackje tegen de kou en regen.
Nou op weg naar de koffie……maar zoekend naar een koffie tent, begon t weer kei hard te plenzen. Potverdorie t hield maar niet op. Uiteindelijk hadden we onze koffie, en toen we maar weer op pad gingen zagen we in t centrum een heel gezellig marktje met muziek. We wilden daar wel wat blijven rondhangen, maar we hadden ook gezien dat we nog 12 km moesten lopen. En het was al 14.30 uur! Aangezien het hier rond vijf begint te schemeren moest de pas erin. Maar wat was t zwaar die laatste kilometers. Flinke beklimmingen zaten ertussen, maar we werden allebei ook doodmoe…..mijn horloge gaf aan dat we 27 km gelopen hadden, maar die was al gestopt met tellen omdat de batterij op was. We kwamen uiteindelijk dicht bij La Asomada en ik zou de eigenaresse van ons verblijf bellen, als we er bijna waren. Ze legde alles in gebrekkig Duits/Engels uit waar we moesten zijn, maar ik was moe dus kon t allemaal niet meer zo verstaan. Ik zei maar
‘oui’, daarna ‘sí’ en ‘yes’ en ‘ja’ dabei.
We sloegen linksaf zoals ze zei…….. maar tjonge jonge…. dat was verkeerd en na een paar keer gebeld te hebben, en een fikse omweg, waren we er uiteindelijk. Het was donker toen we aankwamen. De eigenaresse stond in zwart pak in zwart zand in het donker te zwaaien, lekker handig 
We waren zo toe aan wat eten en een glas wijn, dat ik gelijk vroeg of er een supermarkt in de buurt was. NEE dus……..De eigenaresse zag dat we moe waren en ze bood haar auto aan, om naar de supermarkt te rijden. In een hele grote jeep, meer een rijdende vuilnisbak en stinkend naar honden, sjeesde ik naar de supermarkt. Snel wat ingeslagen en terug naar t verblijf. We waren zo kapot, dat we alleen nog maar konden denken aan een warm bad (dat viel wat tegen), wat eten, wat wijn en een bed.
Pfffff wat een dag…….alles in totaal tegen de 30 km gelopen vandaag.
Dat was een tikkeltje teveel.
Morgen iets minder ver en misschien een zonnetje erbij zonder die verdomde regen!
